Harlingen was het doel: door de harde wind is een tocht naar Franeker strategischer. Dus liggen we ineens in Franeker. Weer zo’n verrassing in Friesland. Een historische binnenstad met een heleboel prachtige panden, zoals het Korendragershuisje uit 1634.
Hier werden de in de stad aangevoerde granen, peulvruchten, bieren en wijnen gecontroleerd en getransporteerd. Het is leuk om er even langs te lopen en je mag gratis naar binnen. Er is een permanente tentoonstelling te zien.
Als je verder loopt (het wijst zich allemaal vanzelf) de Eise Eisingastraat in dan valt eerst je blik op het gigantische stadhuis. Het is in 1591 gebouwd in Friese renaissancestijl.
Als je boven aan de bordestrap van het stadhuis staat en je omdraait, valt je oog meteen op een pandje aan de andere kant van het grachtje. Het Planetarium van Eise Eisinga.
Het is beroemd en dat is zeer terecht. De wolkammer bouwde 200 jaar geleden in zijn woonkamer een schaalmodel van ons zonnestelsel. Heel indrukwekkend en een bezoek meer dan waard.
De havenvoorzieningen: wij lagen aan de Tuinen. Een leuke plek, maar let vooral goed op waar je je voeten neerzet. Er staat een hondenpoep-vuilnisbak, compleet met plastic zakjes, maar daar trekken de bewoners van de naastgelegen huizen zich he-le-maal niks van aan. De grasstrook tussen haven en straat ligt dan ook bezaaid met hondenpoep.
De toiletvoorzieningen zitten in een voormalig woonhuisje aan de Turfkade. Sober, maar uitstekend in orde. En waar vind je een toiletgebouw met zo’n mooie haard?
Het scorelijstje van de haven aan de Tuinen:
- Sanitair: uitstekend in orde
- Privacy: je ligt achter elkaar aan de kade. Het was niet druk
- Wifi: niet
- Winkels: het centrum is op loopafstand.
- Schaduw: niet. Was ook niet nodig tijdens ons verblijf brrr.
- Havenmeester: heel vriendelijk en gastvrij
- Blote voeten in het gras: doe maar niet
- Geluidsoverlast: niet geconstateerd